Zo lang ik me kan herinneren was er muziek om me heen. Wellicht niet de muziek waar ik perse van hield, maar toch. Ik ben opgegroeid in een Leger des Heils gezin. Dat was altijd muziek en vooral brassband. Dus blaasinstrumenten. Nou was ik al van jongs af aan niet geïnteresseerd in geloof en ook niet in blaasinstrumenten, dus dat was lastig. Gelukkig lieten mijn ouders mij vrij en werd er geen druk uitgeoefend op beide terreinen. Verder dan playbacken op een cornet kwam ik niet en er bestaan foto's van mij als 7jarige waar ik mijn tong uitsteek bij een LDH bijeenkomst. Dat was dus duidelijk! Toch stonden mijn ouders er op dat ik in ieder geval een instrument zou gaan bespelen. De piano leek me ingewikkeld en erg klassiek. Dus viel de keuze op de gitaar. Het waren de jaren 70 en bands als The Sweet, Slade etc. waren waar ik naar luisterde. Dat wilde ik ook wel! Op de bonte avond aan het einde van klas 6 lagere school oefende ik alvast met een tennisracket als gitaar met mijn vriendjes. Ik ging ook op gitaarles, maar dat was aanvankelijk geen succes. In een klasje met oude mensen van noten saaie muziekstukjes spelen. Dat was niet het plan! Dus daar hield ik weer snel mee op. Na mijn lagere school periode in Hilversum te hebben doorgebracht vertrokken we naar Den Haag.
In Den Haag begon het pas echt! Het Groen van Prinsterer college was waar ik mijn eerste muziekvrienden zou ontmoeten. Paul Hamelink (drums), Edwin Peters (gitaar) en Ed van Lit (bass). We oefenden op school en speelden ons eerste optreden daar ook. Ik had inmiddels prive gitaarles van een jonge gast met een BMW die me gewoon liedjes uit de top 40 leerde spelen. Kijk dat ging er op lijken! Al bleek toen al snel dat ik meer een zanger dan een gitaarvirtuoos zou worden. We noemden onszelf Harvest, en speelden een wonderlijke mix van covers, zoals Bob Dylan's, Hurricane maar ook Apache van The Shadows. Hoogtepunt was een optreden in het Giga congrescentrum in de Hofstad. Toeschouwers, klassen vol geestelijk gehandicapte kinderen en hun ouders/begeleiders. Zij vonden het prachtig en wij ook! Na vier jaar vertrok ons gezin uit Den Haag naar Amstelveen. Dus dat was het eind van Harvest. Paul is succesvol Volleyballer geworden, met Ed en Edwin ben ik het contact al snel verloren.